Onderzoek
onderzoek
Het onderzoek van het CRED situeert zich op het snijvlak van theologie, filosofie en criminologie. Onze reflectie vertrekt vanuit de overtuiging dat ons gevangenis- en detentiesysteem een aantal crises blootlegt in de liberale samenleving. Deze crises hebben te maken met een miskenning van de zingevende dimensies van ons menszijn, (politiek) handelen en denken. Het probleem van de omgang met criminaliteit verwordt gemakkelijk tot een zuiver cognitieve kwestie – de absolute waarheidsclaim van de wetenschap – of tot een manipulatieve aangelegenheid: het veranderen van mensen door allerlei technische interventies. Die tendensen zijn ook in de bredere maatschappij zichtbaar, maar tonen zich in meer uitgekristalliseerde vorm binnen het gevangeniswezen.
Tegen die tendensen, stelt het CRED de mens als zingevend wezen centraal. Dat verklaart waarom we ons interesseren voor thema’s als herstelrecht, morele emoties als woede, en de traditie van de deugdethiek. Centraal in ons denken is de overtuiging dat straf zelf een zingevende bezigheid is. Het verguisde idee van vergelding berust op een morele intuïtie die weliswaar niet rationeel te funderen is, maar waarvan we toch geen afstand kunnen of moeten doen. Pogingen om dat wel te doen botsen met het rechtvaardigheidsgevoel van mensen en leidden met regelmaat zelf tot inhumane praktijken. Om dit te voorkomen is niet alleen een juist verstaan nodig van straf, maar ook van het morele subject en van de politieke gemeenschap. Daaraan poogt het CRED middels zijn publicaties bij te dragen.
Onderzoek
Het onderzoek van het CRED situeert zich op het snijvlak van theologie, filosofie en criminologie. Onze reflectie vertrekt vanuit de overtuiging dat ons gevangenis- en detentiesysteem een aantal crises blootlegt in de liberale samenleving. Deze crises hebben te maken met een miskenning van de zingevende dimensies van ons menszijn, (politiek) handelen en denken. Het probleem van de omgang met criminaliteit verwordt gemakkelijk tot een zuiver cognitieve kwestie – de absolute waarheidsclaim van de wetenschap – of tot een manipulatieve aangelegenheid: het veranderen van mensen door allerlei technische interventies. Die tendensen zijn ook in de bredere maatschappij zichtbaar, maar tonen zich in meer uitgekristalliseerde vorm binnen het gevangeniswezen.
Tegen die tendensen, stelt het CRED de mens als zingevend wezen centraal. Dat verklaart waarom we ons interesseren voor thema’s als herstelrecht, morele emoties als woede, en de traditie van de deugdethiek. Centraal in ons denken is de overtuiging dat straf zelf een zingevende bezigheid is. Het verguisde idee van vergelding berust op een morele intuïtie die weliswaar niet rationeel te funderen is, maar waarvan we toch geen afstand kunnen of moeten doen. Pogingen om dat wel te doen botsen met het rechtvaardigheidsgevoel van mensen en leidden met regelmaat zelf tot inhumane praktijken. Om dit te voorkomen is niet alleen een juist verstaan nodig van straf, maar ook van het morele subject en van de politieke gemeenschap. Daaraan poogt het CRED middels zijn publicaties bij te dragen.